PRZYRODA

Słowiński Park Narodowy

ikonka

Słowiński Park Narodowy położony jest na wybrzeżu środkowym, pomiędzy Łebą a Rowami na Nizinie Gardneńsko-Łebskiej. Północną granicę parku stanowi na długości 32,5 km brzeg Bałtyku. Powierzchnia utworzonego w 1967 roku SPN wynosi 32 744,03 ha i wraz z wędrującymi wydmami stanowi osobliwość na skalę europejską. Ochronie ścisłej podlega 5619 ha, w tym 2529 ha lasów. Na terenie Parku znajdują się dwa duże jeziora Łebsko i Gardno oraz małe jeziora Dołgie Duże i Dołgie Małe. Słowiński Park Narodowy w 1977 roku został uznany przez UNESCO za Światowy Rezerwat Biosfery.

Ukształtowanie parku wynika z działalności lądolodu skandynawskiego i późniejszej działalności Morza Bałtyckiego. Lądolód pozostawił pasmo wzgórz morenowych, które od południa i zachodu otaczają teren parku. Najwyższe wzniesienie morenowe Rowokół (115 m n.p.m.) stanowi punkt widokowy na cały park. Największy obszar wydmowy znajduje się na Mierzei Łebskiej, a jego powierzchnia wynosi ok. 500 ha. Wydmy osiągają wysokość ponad 30 m n.p.m. i przenoszone wiatrem wędrują z szybkością 3-10 m w ciągu roku. Wędrujące wydmy wraz z 4 płytkimi przymorskimi jeziorami stanowią osobliwość na skalę europejską.

Flora

Flora roślin naczyniowych liczy ok. 911 gatunków, z których 50 podlega ochronie gatunkowej. Na wydmach występuje piaskownica zwyczajna, honkenia piaskowa, wydmuchrzyca piaskowa oraz mikołajek nadmorski. W obniżeniach między wydmami rośnie owadożerna rosiczka.

Fauna

Na terenie Parku stwierdzono 257 gatunków ptaków, w tym 150 gatunków lęgowych. Do najcenniejszych gatunków zalicza się: bielika, orła przedniego, puchacza, kruka, łabędzie i różne gatunki kaczek. Wśród ssaków liczne są jelenie, sarny, dziki, jenoty i zające, a w ostatnich latach bobry. Ciekawostki przyrodnicze można obejrzeć w Muzeum Przyrodniczym w Smołdzinie, Czołpinie oraz w Rąbce i Rowach. www.slowinski.spn.pl

Nazwa

Park nazwę swą zawdzięcza grupie ludności Kaszubskiej – Słowińcom, którzy niegdyś zamieszkiwali podmokłe, niedostępne, nieatrakcyjne gospodarczo tereny. W miejscowości Kluki znajduje się skansen, w którym prezentowana jest bogata kultura tej grupy etnicznej.
Na terenie parku oznakowanych jest 140 km pieszych szlaków turystycznych, które przebiegają przez najbardziej charakterystyczne przyrodniczo i krajobrazowo tereny. Nad jeziorami usytuowane są wieże i pomosty widokowe, natomiast wzdłuż szlaków turystycznych wiaty, zadaszenia, ławki itp. Dla zmotoryzowanych turystów udostępnione są zagospodarowane parkingi. Na terenie parku dozwolona jest tylko turystyka krajoznawcza.

Park krajobrazowy “Dolina Słupi”

ikonka

Park (powierzchnia 37 040 ha, z otuliną 83 170 ha) jest jedynym w województwie pomorskim parkiem typu dolinnego, obejmuje obszar, przez który biegnie rzeka Słupia. Urozmaicona rzeźba terenu, piękne krajobrazy i bogata szata roślinna stwarzają doskonałe możliwości do wypoczynku. Do uprawiania turystyki pieszej, rowerowej, konnej i kajakowej zachęcają szlaki turystyczne oraz ścieżki przyrodnicze. Stare elektrownie, kanały i zbiorniki wodne położone w otoczeniu pięknej natury sprawiają, że jest to jeden z najpiękniejszych zakątków powiatu słupskiego.

Liczba jezior – 60, w tym Jasień o pow. 590 ha i gł. 32 m, Skotawsko Wielkie 80 ha i gł. 8,7 m, Głębokie 107 ha, gł. 31,2 m oraz zbiorniki zaporowe na Słupi: Krzynia 126 ha, Konradowo 109 ha i Zalew rzeki Bytowej. Lesistość (ponad 72%) oraz wody i tereny bagienne sprzyjają rozwojowi fauny i flory. Stąd 16 rezerwatów przyrody.

W Parku wyznaczono kilka ścieżek przyrodniczych, najbardziej znane to „Szlakiem troci i łososia”, ścieżka przyrodnicza Krzynia, Gałąźnia Mała.

Rzeki w Parku „Dolina Słupi” są czyste, chłodne i natlenione, co stwarza dobre siedlisko dla pstrągów potokowych, kleni, lipieni. Łososie atlantyckie i trocie wędrowne od lipca do jesieni odbywają wędrówkę na tarło w górę Słupi i jej dopływów. Wówczas zakazany jest połów tych gatunków ryb.
Bogactwo awifauny w Parku to 153 gatunki, a w tym aż 139 posiada status ptaków objętych ścisłą ochroną. Spośród zwierząt zamieszkujących lasy spotkać można stada saren, rodzinki dzików, lisy i jelenie szlachetne. Tak jak w Słowińskim Parku Narodowym i tu coraz liczniej pojawiają się bobry.

“Szlakiem troci i łososia”

Ścieżka przyrodnicza „Szlakiem troci i łososia” powstała w ramach projektu „Ochrona ekosystemu rzeki Słupi”, realizowanego przez Gminę Kobylnica wspólnie z Dyrekcją Parku Krajobrazowego „Dolina Słupi”. Długość ścieżki wynosi 4 km, na których rozlokowano 10 przystanków z tablicami informacyjnymi. W trakcie wędrówki możemy zapoznać się z charakterystyką dorzecza Słupi, opisem ryb zamieszkujących rzeki tego obszaru oraz poznać biologię, znaczenie oraz czynniki wpływające na populację łososia atlantyckiego i troci wędrownej. Ponadto na trasie obejrzeć można grodzisko wczesnośredniowieczne oraz stary park podworski w Łosinie, gdzie obok pięknych pomnikowych drzew zachował się przy skarpie grobowiec Maximiliana von Zitzewitza.

Kępickie lasy i jeziora

Kępice i okolice to jeden z najbardziej zalesionych regionów w kraju, słynący z bogactwa rzadkich ptaków, zwierzyny i runa leśnego. Rozległe kompleksy leśne stanowią miejsce gniazdowania rzadkich gatunków ptaków, takich jak: bielik, orlik krzykliwy i grubodzioby, kania ruda, trzmielojad, puchacz i bocian czarny. Nad jeziorami można zaobserwować rybołowa, łabędzie krzykliwe i wiele gatunków ptactwa wodno-błotnego. W jeziorach występują traszki, raki a na bagnach znajduje się stanowisko – bardzo już rzadkiego – żółwia błotnego.

Liczne chmary jeleni, watahy dzików i medalowe rogacze są magnesem przyciągającym myśliwych z kraju i z zagranicy. W lasach gminy Kępice występują daniele, lisy, borsuki, jenoty, kuny, tchórze i zające. W rzece Wieprzy złowić też można okonie, kiełbie, płocie, ukleje, miętusa, minoga strumieniowego i rzecznego oraz lipienia.

Niedaleko Kępic znajdują się największe i najpopularniejsze jeziora w południowej części Ziemi Słupskiej jezioro Obłęże i Korzybie, w sezonie strzeżone są przez ratowników, działają przy nich pola namiotowe, wypożyczalnie sprzętu pływającego oraz punkty gastronomiczne.
Miłośnicy nart wodnych i wakeboardingu znajdą nad jeziorem Obłęże doskonałą nową infrastrukturę do uprawiania tych sportów wodnych, wypożyczalnię sprzętu wodnego, budynek bosmanatu z kuchnią polową, miejsce do rekreacji i wypoczynku, pole namiotowe oraz miejsca noclegowe.

Megality, kurhany, grodziska

Na środkowym Pomorzu nad malowniczą rzeką Łupawą, w gminach Potęgowo i Główczyce zachowały się niezwykłe konstrukcje sprzed ponad 5000 lat. Zbudowano je z wielkich głazów, nieraz wyższych od człowieka, o wadze wielu ton. Do ich wykonania zużyto niewiele mniej kamieni, niż wykorzystano do budowy najbardziej monumentalnej alei na świecie – alei w Carnac we Francji.

Megality to budowle starsze od egipskich piramid. Nad Łupawą zachowało się największe skupisko grobowców megalitycznych na ziemiach dzisiejszej Polski. Niegdyś uważano, że wznieśli je giganci i nadano im nazwę „łoża olbrzymów”. W dolinie Łupawy w dwóch dużych skupiskach, które wyznaczają centrum obszaru zamieszkanego przez twórców megalitów, znajdują się 33 wielkie grobowce. Jednak w odległości kilkunastu kilometrów od tych skupisk odkryto pojedyncze megality, które otaczają obszar o kształcie wielkiej elipsy. Malownicza Łupawa to ważne miejsce na Europejskim Szlaku Megalitów. Pradawne budowle ukryte w gęstych lasach i okryte tajemnicą czekają na swoich odkrywców.
Inne warte uwagi stanowiska archeologiczne to kurhany czy grodziska. Te można napotkać również podczas wędrówki ścieżką przyrodniczo-edukacyjną po damnickich lasach w obrębie Karżniczki (Nadleśnictwo Damnica). Na trasie znajduje się 10 tablic informujących o ciekawostkach przyrodniczych i turystycznych. Czas jaki trzeba poświęcić na wędrówkę, żeby przejść całą trasę to ok 3h (długość ścieżki – 7,5 km). Na trasie umiejscowione są paśniki, więc często przy trasie spacerują sarny i jelonki. Wytrawny i cierpliwy obserwator może podczas wędrówki dostrzec polującego orła bielika albo jastrzębia, które tutaj gniazdują.

Sala edukacyjna „Słupsk – rzeka wiedzy” w Parku Krajobrazowym Dolina Słupi

Sala edukacyjna “Słupia – rzeka wiedzy” w siedzibie Parku Krajobrazowego “Dolina Słupi” – nowa atrakcja Słupska. Sala jest dostępna w siedzibie Parku Krajobrazowego Dolina Słupi na ul. Poniatowskiego 4a. A dlaczego warto tam się wybrać? Przemieszczając się po sali na kształt meandrującej rzeki napotykamy na swojej drodze manualne i interaktywne stanowiska, które umożliwią poznanie przyrody doliny Słupi. Staniemy oko w oko ze zwierzętami leśnymi, podejrzymy występujące w tej rzece ryby, czy zajrzymy do dziupli występujących na terenie Parku zwierząt. Zwiedzanie indywidualne i dla grup zorganizowanych możliwe po umówieniu terminu Tel. (59) 842 98 29.